Coaching jest jak otwarcie „słoika z konfiturą”, po otwarciu którego trudno jest przestać do niego zaglądać…
Jest dla mnie sztuką komunikacji z drugim człowiekiem – czyli porozumieniem i dialogiem w różnych sytuacjach. To prowadzenie osoby do zmiany na lepsze, a istotą jest wspieranie człowieka w procesie zmian.
Jest procesem, który uświadamia ludziom o drzemiącym w nich potencjale i tym samym pomocnym narzędziem do wyznaczania
i realizowania swoich celów. To przeskok od mówienia o czymś, że się tego chce, do działania w kierunku tego, czego się chce. To szukanie rozwiązań, sposobu, możliwości, a nie skupianie się na przeszkodach, wymówkach. Człowiek świadomy coachingu odmienia swoje życie stopniowo, skutkiem czego efekty są długofalowe.
My, dorośli, niezależnie od tego, czy mamy do czynienia z życiem prywatnym czy zawodowym, nie lubimy sytuacji, w których narzuca nam się coś z góry, nie wiemy, po co mamy coś robić, nikt nie pyta nas o zdanie, nie udziela nam informacji zwrotnych, nie dostrzega proponowanych rozwiązań. O wiele łatwiej dajemy przekonać się argumentami, na które sami wpadliśmy, niż tym, które ktoś nam narzuca.
W związku z powyższym podoba mi się definicja coachingu autorstwa Johna Whitmora, wg. której coaching to ”Odblokowanie potencjału osoby w celu maksymalizacji jej dokonań i działań. Jest raczej pomaganiem w uczeniu, niż nauczaniem”. Można pokusić się o pogląd, iż w pewnym sensie korzenie coachingu sięgają czasów Sokratesa, ponieważ mówił on „Nikogo niczego nie nauczę – mogę jedynie sprawić, by myślał”.
Odkąd zagłębiam się w zagadnienia dotyczące coachingu, często prowadzę swój wewnętrzny dialog zadając sobie m.in. pytania:
z jakiego powodu jest to dla mnie ważne?, z jakiego powodu chcę to zmienić, a gdybym miała pewność, że się uda to, co bym zrobiła? – udzielając na nie szczerych odpowiedzi, wyznaczam kierunki swoich działań, odrzucam mniej ważne na tę chwilę zamierzenia, plany i podążam w kierunku właściwych zmian, prowadzących do osiągania ważnych dla mnie celów.
Podsumowując, czym jest dla mnie coaching? To sztuka k o m u n i k a c j i z drugim człowiekiem, sztuka r e a l i z o w a n a celów w oparciu o własny scenariusz, zasoby, potencjał. To konkretne i świadome d z i a ł a n i e – od planu do efektu.
Coaching jest dla mnie jak smaczna konfitura, której po spróbowaniu chcemy tylko więcej, ponieważ wzbogaca smak potraw tak, iż nie chcemy powrócić j do mdłych dań
z przeszłości…