Dwa typy postaw – czyli o czym mówi ekstrawersja i introwersja?
Mówi o źródłach energii życiowej, sposobie budowania relacji z ludźmi, formie komunikacji, oraz sposobie podejścia do zadań.
Jung sądził, że podstawowa energia psychiczna (libido) może być ukierunkowana na zewnątrz – wtedy mówimy o typie ekstrawertywnym, lub do wewnątrz i tu mamy do czynienia z introwersją. W ten sposób powstają dwa przeciwstawne typy postaw psychicznych różniące się sposobem postępowania, subiektywnym przeżywaniem i sposobem wentylowania podświadomości.
Ekstrawertycy i introwertycy mają różną wydajność w różnych okolicznościach. Introwertycy czują się lepiej tam gdzie nie ma zbyt wielu stymulacji doznaniowych, bardziej w spokojnym towarzystwie, gdzie nie muszą się kontaktować ze zbyt wieloma osobami. Dla ekstrawertyka inspirująca jest duża ilość bodźców, lubi on kiedy jest wokół niego wiele osób, nowe twarze, zmiany ruch.
| Ekstrawersja | Introwersja |
| Czerpią energię ze świata zewnętrznego, z interakcji z innymi i środowiskiem zewnętrznym. „Ładują baterie” w kontakcie z innymi. | Czerpią energię ze świata wewnętrznego” skupiają się na własnych refleksjach i przemyśleniach „Ładują baterie” w samotności, a relacje z innymi ich wyczerpują. |
| Rozmowni Mówią -myślą-mówią
Wolą działać Problemy potrzebują przegadać Rozległy krąg przyjaciół Ekspresyjni Wolą interakcje Zainteresowanie: wiele szerokich Uczą się w działaniu poprzez dyskusję
|
Oszczędni w słowachMyślą-mówią-myślą
Wolą refleksję Problemy potrzebują przemyśleć Wąskie grono bliskich Powściągliwi Wolą indywidualne skupienie Zainteresowania: jedno dobrze zgłębione Uczą się przez refleksję lub „powtarzanie w głowie” |
O czym warto pamiętać ?
Czysty typ introwertyka lub ekstrawertyka zdarza się bardzo rzadko. Zarówno jeden jak i drugi ma swoje ulubione otoczenie, w którym dobrze się czuje.
Pomiędzy tymi dwoma typami może dochodzić do szeregu nieporozumień. Jeżeli nie pojmą istoty dzielących ich różnic, to przyczyny powstawania konfliktów mogą pozostać na zawsze tajemnicą, a potem to już z łatwością można przypisywać sobie nawzajem złe intencje.
Doświadczeni badacze zwracają uwagę, że w kontrolowanych przez siebie sytuacjach wielu introwertyków zachowuje się w sposób ekstrawertywny i ich właściwe cechy mogą zostać ukryte przed nami na długi czas…
Istnieją jednak pewne sygnały, na podstawie których możemy odróżnić te dwa typy postaw psychicznych:
- Ekstrawertycy mają tendencję do rozkręcania się w trakcie rozmowy, a introwertyk po chwili zaczyna tracić energię.
- Ekstrawertycy mówią zazwyczaj głośno. Grzmiący introwertyk należy do rzadkości.
- Ekstrawertycy mówią zazwyczaj szybko.
- Introwertycy robią pauzy, wahają się, bardziej ważą poszczególne słowa.
- Ekstrawertyk stara się ubarwić swoje wypowiedzi i ma skłonność do przesady.
- Introwertycy natomiast sprawiają wrażanie, że nie chcą powiedzieć wszystkiego co wiedzą.
- Ekstrawertycy o wiele bardziej gestykulują i używają innych rodzajów komunikacji pozawerbalnej.
- Introwertycy są w swej wypowiedzi bardziej monotonni i zachowują się z większą rezerwą.
Po co o tym piszę, ponieważ coaching to nie „naprawianie człowieka”. To praca ze swoimi zasobami, a dzięki poszerzeniu swojej samoświadomości, łatwiej zrozumieć różnice np. w zachowaniu swoim i innych ludzi, a potem zostaje pytanie – co dalej?
Źródło: M. Cakrt, „Kto jest kim. Typy osobowości dla menadżerów”, Helion, 2006